زندگینامه یک یوگی
برگ ۱۴۴
بسیاری به طبقه بالا میرفتند تا پودینگ چانا و پرتقال بردارند. من خودم
را به جمع برادران مریدی که امروز مسولیت پخت و پز داشتند رساندم. غذا
برای چنین گردهمایی عظیمی باید در بیرون در دیگ های بزرگ پخته میشد. کوره
چوب سوز آجری ابتکاری ما پر از دود و اشک آور بود، اما ما با شادی به
کارمان میخندیدم. مراسم دینی در هند هرگز زحمت بحساب نمی آیند. هر کس به
نوبه خود کاری به عهده میگیرد: فرستادن پول و برنج و سبزیجات و یا انجام خدمات
شخصی.
چیزی نگذشت که استاد کنارمان آمد و به جزییات کارها نظارت میکرد. هر لحظه
سرش به کاری مشغول بود و در فعالیت از پر انرژی ترین مریدان جوان هم عقب
نمی افتاد.
یک سن کیرتان (گروه سرود عرفانی) با همراهی یک هارمونیوم و طبل های هندی
دستی در طبقه دوم گرم خواندن بود. سری یوکتشوار با لذت گوش میداد. حس
موسیقیی کاملا بی نقص داشت.
"دارند خارج میخوانند!" استاد آشپزان را رها کرد و به جمع نوازندگان
رفت. آهنگ دوباره شنیده شد، این بار بطرز درست.
در هندوستان موسیقی و همچنین نقاشی و دراما هنر الهی محسوب
میشوند. براهما و ویشنو و شیوا، سه گانه ابدی، نخستین موسیقی دانان
بودند. رقاص آسمانی، شیوا، در کتب مقدس آمده که حالات بینهایت وزن (ریتم)
را در رقص کیهانی خلق کردن و حفظ و انحلال خود تکمیل کرده است. در همان
حال براهما ضرب را با به هم زدن سنج پر محسوس تر میکند و ویشنو هم
مریدانگا یا طبل مقدس را به صدا در میاورد. کریشنا، اینکارنیشن (incarnation)
ویشنو همیشه در هنر هند فلوت بدست تجسم شده، که با آن آهنگی مستانه میزند
و روح آدمیان سرگردان در توهم مایا را به بازگشت به خانه راستین خود
میخواند. ساراسواتی، الهه حکمت در حال نواختن وینا، مادر همه سازهای زهی،
جلوه شده است. ساما ویدای هند قدیمیترین نوشته جهان در زمینه دانش موسیقی است.
پایه موسیقی هندو راگاها و یا مقیاس ملودیایی ثابت هستند. شش راگای اصلی
به ۱۲۶ شاخه رگینی (زن) و پوترا (پسر) تقسیم میشوند. هر راگا دست کم پنج
نت دارد: یک نت آغازین (وادی یا پادشاه) و یک نت ثانوی (ساماوادی یا نخست
وزیر) و دیگر نت های کمکی (انووادی یا همراهان) و یک نت ناهنجار (ویوادی، دشمن).
<
>
>>